*«Moniquilla y el ladrón de risas» (es). „’Monikija i Złodziej Śmiechów’ to pierwsza z serii przygód naszej małej bohaterki, Monikiji. Przy tej okazji będzie musiała rozwiązać wielką zagadkę – nikt nie wie, co się dzieje, że wszystkie dzieci na świecie tracą śmiech. Monikija postanawia się prowadzić śledztwo o tej tajemnicy i odkrywa w ten sposób złośliwego…
*«Reset y Castañuela» (es). „’La Imposible Compañía’ została założona w 2007 roku przez Maribel Bravo i Annę Albaladejo z zamiarem zbadania świata poprzez słowo i ciało. Z tego nieustannego poszukiwania artystycznego wynikają przedstawienia jak 'Reset y Castañuela’, 'Gest-Acción’ lub 'María Colorada’…”
„Circo Gran Fele to walencka kompania cyrku śródziemnomorskiego, współczesnego i witalistycznego. To cyrk bez zwierząt, który łączy teatr, taniec współczesny, różne dyscypliny cyrkowe przy najlepszej muzyki wykonywanej na żywo przez 'Bandę del Fele’. Chodzi o cyrk prezentujący mało konwencjonalne przedstawienia, wracające do linii cyrków z początku XX wieku.”
*«Cercanías: Hombres como vacas» (es). „Krajobraz, który fasonują różne okręgi otaczające miasto, został wyartykułowany z czysto ekonomicznych i produkcyjnych interesów, co sprawia, że wiejskie i sztuczne mijają się i prowadzą do gruntów ornych, składowisk, rond, urbanizacji, terenów przemysłowych lub centrów handlowych połączonych ze sobą autostradami, kolejami lub drogami wiejskimi. Ten kontekst służy do analizy dwóch…
*«Parpadeos»: mrugania, migania. We współpracy ze studentami przedmiotu scenograficznego Wydziału Sztuk Pięknych Walencji. Dla mnie interesujące w tym dziele było poszukiwanie ciągłego ruchu świateł, które otaczały przestrzeń sceniczną i, w sposób, czasami niedostrzegalny, czasem nagły, zmieniały kolor i intensywność, docierając do aktorów bardzo często tylko poprzez odbicia. Muszę znaleźć jakiś filmik tego ☺︎ ⚠︎ Zdjęcia…
„Indignos to praca kompanii Amaranto, która definiowana jest jako performance, instalacja i dokument, które odbywają się w tej samej przekształconej przestrzeni. Jest przedstawiona jako 'kabaret’, podczas którego trzy 'anormalne’ postacie (krasnoludka, zwierzę i hermafrodyta) proponują widzowi refleksję nad brakami i frustracjami.”
„Niebo polarne. Gdzie wszystko zaczyna wirować. Arktyczna noc jest porównywalna tylko do przelotnych i ulotnych stanów innych nieboskłonów na dowolnej szerokości geograficznej. Różnica polega na tym, że tutaj wydaje się, że nigdy się nie skończy. Ten świetlisty błękit występuje tylko w niektórych kolorach dziecinnych. Tutaj trwa we wszystkich niuansach. To jak życie pod morzem.”
„Utracona wrażliwość roztoczy. Roztocze to istoty niezauważalne w naszych oczach, a jednak mamy je bardzo blisko skóry. Są w naszym domu, a nawet śpią z nami w tym samym łóżku. To szczyt intymnego kontaktu – dlaczego ludzie kupują zwierzęta domowe, skoro mają w otoczeniu wszystkie te zwierzęta? Roztocze są jak rodzina. Czasami nasza jedyna rodzina.”
„Witam, jestem pasywna i bezbronna; łatwo mną manipulować i mnie wykorzystywać; jestem oporna na wyzwania intelektualne, sentymentalna i psychicznie chora; korzystam ze znacznego lenistwa umysłowego; jestem łatwym łupem reklamy konsumpcyjnej, a nawet propagandy politycznej; mam bezkrytyczną wizję rzeczywistości, cieszę się miernym i wulgarnym, jestem konformistą, a moja świadomość historyczna jest przytępiona, mam powierzchowną interpretację rzeczywistości,…
Oto dwa plakaty, które przygotowałem dla baru „Kawa i Papierosy” w Krakowie, aby zmotywować właściciela do organizowania imprez pod dowolnym pretekstem. Pierwszy proponuję wieczór flamenco z degustacją Tortilla de patata; drugi, w połowie sierpnia, zaprasza do świętowania instalacji wiatraków.
